Stichting ZAMI is de opvolger van Flamboyant, een landelijk zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwencentrum dat na vijf jaar bestaan haar deuren moest sluiten wegens het stopzetten van subsidies. Op 31 december 1990 besloot een groep vrouwen vanuit de stichting hun activiteiten voort te zetten, waardoor een nieuw platform voor ZMV-vrouwen kon ontstaan. De naam ZAMI is ontleend aan Zami, a new spelling of my name, de titel van een roman van Audre Lorde (1982). De vrouwen van het eerste uur waren Tara Oedayrajsingh Varma, Moni Weiss, Veronica van Roon, Diane Meynderts, Ciska Pattipilohy en Alem Desta.
Op de website omschrijft ZAMI zichzelf als een ontmoetingsplaats waar “migranten en vluchtelingvrouwen uit verschillende windstreken samenkomen, samenwerken, samen eten en samen spreken.” ZAMI beschrijft als hoogtepunten onder andere het bezoek van Angela Davis op 3 mei 1996, de opening van het eet-en inloopcafé als vaste ontmoetingsplek onder de naam Zami Casa op 28 september 1994 en de eerste uitgave van de Zamikrant in 1992.
ZAMI organiseert nog altijd empowerment trainingen en faciliteert discussies, dialogen en debatten over seksuele diversiteit, politieke ontwikkelingen en het gekleurde glazen plafond.
Meer weten?:
Neem een kijke op de website: https://www.zami.nl
Bronnen:
https://www.zami.nl/wie-is-zami/
https://www.zami.nl/geschiedenis/