De Wittebroodsweken zijn Voorbij (Manifestatie Den Haag 20-09-2014)
Goedemiddag dames en heren,
Bedankt voor uw komst.
Allereerst wil ik het volgende kwijt. Ik ben geen beroepsactivist. Ik ben een vader van twee prachtige Nederlandse kinderen en ik werk voor mijn centen. Ik heb de staat daarbij niet nodig. Ten tweede: noem mij geen neger, ik heb een naam. Mijn naam is Jerry Afriyie. Dat staat ook op mijn CV. Ik ga mijn naam niet veranderen om onwetende en bekrompen mindsets tegemoet te komen. Ik ben in Ghana geboren, dat mag je ook best weten. Ik schaam mij niet voor mijn afkomst. Afrika is een mooi continent. Voor de rest ben ik net zo Nederlands als ieder ander ingezetene van dit land. Nederland is niet alleen van de witte mensen in de Schilderswijk. Nederland is ook het land van de niet-witte mensen in de Schilderswijk. Nederland is niet alleen het land van het mooie landschap, de kerken en De Nachtwacht. Nederland is ook het land van de Toko, mooie Moskeeën en diversiteit. Nederland is ook het land van Raja Felgata, Shirin Musa, Zihni Ozdil, Jerry Afriyie, Darryl Osenga, Gideon Everduim en Mohammed Ghay. Ongeacht je achtergrond, huidskleur en opleidingsniveau: wij zijn allemaal één, en dat is ons lot.
Wij zijn vandaag bijeen om te kijken wat wij voor ons land kunnen betekenen. Niet om de afwezigen te bashen, niet om boeken of opruiende teksten te verbranden, niet om onze vingers te wijzen, maar om samen te kijken hoe wij samen verder moeten. Niemand van ons heeft zeggenschap gehad om hier te zijn. Noch wit, noch zwart. Een paar eeuwen geleden is een systeem bedacht, om de oorspronkelijke bewoners voorspoed te bieden. Het megaplan van De Ruyter en zijnen om in Nederland de Gouden Eeuw in te luiden, heeft sommige mensen in de samenleving erg rijk en anderen zeer arm gemaakt. Met de kennis van nu kunnen wij zeggen dat het de samenleving niet alleen rijkdom heeft verschaft, maar ook veel kwaad bloed gezet. Zoveel kwaad dat wij er niet over kunnen praten, althans niet met hetzelfde fatsoen waarmee wij onze familie en vrienden aanspreken. Ons verleden verdeelt en zaait onbegrip en daar wil ik wat aan doen.
Wij hebben te lang om te feiten heen gedraaid. De tijd is gekomen dat witte mensen naar zwarte mensen gaan luisteren en zwarte mensen aan witte mensen de waarheid over hun gevoelens kunnen vertellen. Laten wij eerlijk zijn naar elkaar toe en het niet overlaten aan enkele individuen in de samenleving. Het heeft geen zin om mij op straat te complimenteren, maar op je werk je mond te houden als iets jou niet zint. Het heeft geen zin om mijn Facebook update te liken en zelf niets van je te laten horen in de strijd tegen racisme. De individuen kunnen het niet alleen. Wij moeten een gezamenlijke stem creëren tegen racisme, discriminatie en uitsluiting. En wij moeten eenheid vormen met mensen die het met ons eens zijn en hetzelfde doel voor ogen hebben. Alleen ben je sneller, maar samen komen wij verder.
Ik weet dat er landgenoten zijn die ons liever kwijt dan rijk zijn. Laten wij bidden voor deze landgenoten, die zich gastheren en -vrouwen voelen, omdat in hun ogen niet-arische Nederlandse kinderen slechts bezoekers zijn in dit land. Zij willen controle over alles wat in het land speelt en sinds ik mij in het land bevind, willen zij ook controle over mij. Zij zien zichzelf als de norm. Hun witte privilege is hun blinde vlek. Zij blijven ontkennen dat Marokkanen oververtegenwoordigd zijn in de politiedossiers, deels omdat zij sneller opgepakt worden, zij blijven ontkennen dat veel zwarte jongeren geen positie op de arbeidsmarkt verkrijgen omdat ze een ‘negerkleur’ hebben en zij blijven ontkennen dat leerkrachten systematisch kinderen in de achterstandswijk onderschatten. En het ergste is, dat zij de naam gebruiken van goede, oprechte mensen in de samenleving. Zij zeggen dat ze het doen voor het land. Ik laat mij niet langer gebruiken.
De heer Wilders maakt deel uit van een groot deel van het volk dat nauwelijks uit kan leggen wat racisme precies inhoudt, maar spontaan boos wordt als je hem/haar beticht van racisme. Racisme is het dehumaniseren van mensen. Als het jou niet treft, is het makkelijk om het als onzin weg te wuiven. Als je niet structureel wordt gediscrimineerd is het makkelijk om te zeggen: als zwarte piet racisme is, is blanke vla ook racistisch. Als het jouw privéleven niet raakt, is het makkelijk om te zeggen “laten wij onderhandelen over racisme”. Als het je niet raakt, kan ik mij voorstellen dat je een termijn van 4 jaar een hele mooie deal vindt. Maar als het je raakt, als het je privéleven bedreigt, als het de ontwikkeling van jouw kinderen in de weg kan staan, als het jou doet denken aan een verleden die jou je geschiedenis, je religie en je achternaam heeft ontnomen, als het een onterecht onderdanig beeld van je mens-zijn in stand houdt, dan vind je zelfs één seconde teveel van het goede. Dan wil je niet morgen verandering zien, maar dan zou je willen dat je gisteren al verandering had gezien.
Tenslotte wil ik u zeggen: Nederland mag de zwarte gemeenschap in Nederland bedanken. Nederland mag zwarte mannen en vrouwen bedanken. Dat wij niet gewelddadig zijn, dat wij liever elkaar vermoorden dan voor ons recht opkomen, dat wij elkaar benijden in plaats van elkaar te versterken, dat wij elkaar zo makkelijk laten vallen, dat wij ons voor de kar hebben laten spannen en dat wij telkens vallen voor de ‘verdeel en heers techniek’. En dit is de enige reden dat onze conditie voor jaren in dezelfde staat verkeert. Maar de wittebroodsweken zijn voorbij. Je kijkt nu naar een trotse, nieuwe generatie die niet voor represailles terugdeinst. Je hoort een zwarte man die zijn mensen nooit zal verraden, die de samenleving nooit de rug toe zal keren en die niet zal rusten totdat wij in dit land een keertje doen wat wij onze kinderen beloven: namelijk een samenleving met gelijke kansen en gelijke rechten. En met mij velen.
Dank u wel.
Foto: Ptah Ankh Re Photography
Website Samen tegen Racisme: http://www.samentegenracisme.nl/