Maak van 1 juli
een vrije dag
Keti Koti handreiking voor werkgevers
Met deze handreiking voor werkgevers doen we een beroep op de overheid en werkgevers om bij te dragen aan een respectvolle en waardige herdenkingsdag.
INLEIDING
Op 1 juli herdenken en vieren we jaarlijks de afschaffing van de Nederlandse slavernij (ook wel Keti Koti of Dia di Abolishon genoemd). Het Nederlandse slavernijverleden heeft diepe wonden achtergelaten die nog steeds voelbaar zijn in onze samenleving en tot op de dag van vandaag invloed hebben op sociale structuren, economische ongelijkheden en culturele relaties.
Het erkennen en begrijpen van deze geschiedenis is essentieel om een inclusieve en rechtvaardige toekomst te bouwen. Samen kunnen we 1 juli een prominente plaats geven net zoals andere betekenisvolle gebeurtenissen in onze geschiedenis. Geef jouw werknemers daarom ook vrij op 1 juli!
Werkgevers
aan zet
Steeds meer werkgevers in Nederland (Zoals FNV, Greenpeace, LUSH en Tony's Chocolonely) nemen het voortouw om 1 juli in te stellen als vrije dag voor hun werknemers om het Nederlands slavernijverleden te herdenken en om Keti Koti te vieren. Het is een stap in de richting van een meer verdraagzame en begripvolle maatschappij, waarin we gezamenlijk ons verleden erkennen en werken aan een rechtvaardige toekomst voor iedereen. Samen kunnen we 1 juli een prominente plaats geven net zoals andere betekenisvolle gebeurtenissen in onze geschiedenis.
Positieve impact
voor werkgevers
Het nemen van deze stappen heeft positieve gevolgen voor de medewerkers en draagt bij aan een meer inclusieve werkomgeving. Verschillende bedrijven en organisaties hebben hun ervaring met het deelnemen aan de campagne met ons gedeeld, klik op ´lees meer´ voor een aantal voorbeelden van wat het hen heeft opgeleverd.
Welke bedrijven
doen er mee?
Lush Nederland / FunX / Tony’s Chocolonely / The Daily Paper / Bureau vandejong / Patta / Sony Nederland / Stichting NDSM-werf / Greenpeace / bureau HOME / FNV / Melkweg / Nederland Wordt Beter / The Black Archives / Hammerfest / VANDEJONG / Rotterdam Airlines / DeGoedeZaak / Pakhuis de Zwijger / Arcam / Custom Made / COC Nederland / Hestia / Framer Framed / Just Landscapes / Kibi Wibi / A Million Faces / Sisa Afiba / TtA Van Loof / Kindercoaching-Noord / De Kinderafdeling / Liël clothing / Food Cabinet / Colorful / Young Ones / Stichting Yale / Sociaal opleidingsinstituut / Van Eesteren Museum / Paperclip / W.Green / Queridon / RUTU / Drakenfruit / Action for Happiness / Bet Boys / Maak Amsterdam / Her Nails and Beauty / Moyee Coffee / Coffeeshop De Wit / Fonds 21 / Re-Boost / De Coproducent / Both ENDS / ROSE Stories / Wintertuin / Het Actiefonds / Stichting NDSM-werf / The Freelance Qommunity / UXUS / Neighborhood Feminists / Hama Gallery / Academie Artemis / Alegria Health & Welness / BOKS Jongerencultuurhuis / CJP Cultureel Jongerenpaspoort / Dutch Foodstore / food hub / Het Schoolbureau / Men in Green / PAX / Stichting Sprakuhloos / Tineke Werkt / TINT Eindhoven / Gardeners B.V. / Skill’ness / tex.tracer / Fossielvrij NL / Rainbow Collection / HR & Communicatie / Studio 114 / BUUTVRIJ for life / Stroomversnellers / Action Aid / Bureau Discriminatiezaken Kennemerland / Art. 1 Bureau Discriminatiezaken Noord-Holland / EFESAI / FILLING PIECES / FlexForceMonkey / Granny / Ngrane / Power Plug / Stichting IKBENWIJ / Transnational Institute / VICE BENELUX / W139 / we are duffree / Rainbow Collective / Campagnebureau BKB / Jebbink Soeteman advocaten / Omroep Zwart / ConfidentFit / First the people / Felix Flos / So Good To Wear / Oxfam Novib / Good to Give / Enobah / Stichting Spot TV / ProVeg Nederland / Blyde Benelux / Academie Artemis / Kennedy Van der Laan / De Buurtboer / Diversion / Oxford HR / KRAFT architecten / Equals / HOP Architecten / HERC the agency / High five b.v. / Leoni Huisman Studio / HAGENS / Stepping Stone / Fronteer / Justice & Peace Nederland / Demierro promes / Better Places / medic skin center / The Playmakers BV / ohmygood / STBY / Debutech bv / u-inc / Optimus / Jonge Honden ...
Wat kunnen
werkgevers doen?
Hoe beginnen we
We weten
ER TE WEINIG OVER?
Je bent op het goede adres! Er zijn nog altijd te weinig Nederlanders voldoende bewust van ons slavernijverleden en de achtergrond van 1 juli. Hoe meer mensen zich bewust zijn van het verleden, hoe makkelijker de gesprekken gaan en hoe meer betrokken we zijn om deze dag gezamenlijk te herdenken en vieren. Laat bijvoorbeeld een expert langskomen voor een masterclass of training. Of bezoek een museum of voorstelling met je werknemers. Creëer de mogelijkheid voor werknemers om zich in te lezen door leesmateriaal ter beschikking te stellen. Klik op ´lees meer´ en laat je informeren en inspireren door onze tips!
Laat een expert langskomen voor een masterclass/training
Bezoek een museum of een voorstelling met je werknemers
Stel leesmateriaal ter beschikking
In de achtdelige serie De plantage van onze voorouders onderzoekt Maartje Duin in samenwerking met Peggy Bouva sporen van het slavernijverleden in haar familiegeschiedenis.
In de achtdelige serie De plantage van onze voorouders onderzoekt Maartje Duin in samenwerking met Peggy Bouva sporen van het slavernijverleden in haar familiegeschiedenis.
Documentairemaker Luuk Heezen onderzoekt hoe verweven de slavernij was met het dagelijks leven aan het einde van de 18e eeuw in Nederland. Het brengt hem eerst in Zeeland, vervolgens in onze hoofdstad.
Deze aflevering van de Ongelooflijke Podcast, over de relevantie van het geloof in een steeds ongeloviger Nederland, behandelt de vraag of Nederlanders ten tijde van de trans-Atlantische slavenhandel op de hoogte waren van de omvang en gruwelijkheden van de slavernij? Historicus Martijn Stoutjesdijk stelt van wel: "Iedereen was op een bepaalde manier betrokken." Vooral Amsterdam en een aantal Zeeuwse havensteden van de slavernij, maar bestond er daaromheen een veel omvangrijkere keten aan leveranciers: "Er is bijvoorbeeld onderzocht waar de personeelsleden zoals matrozen en soldaten van de schepen vandaan kwamen. Dat is echt elk gat en elke plek in Nederland."
Ruim 400 jaar geleden werden de eerste Afrikaanse mensen vervoerd naar Virginia. In deze 6-delige podcast van The New York Times wordt de Amerikaanse geschiedenis van slavernij weergegeven en hoe die de VS heeft gevormd. De podcastserie vertelt een deel van onze eigen geschiedenis.
The Black Archives podcast is een podcast waarin de verzwegen Zwarte geschiedenis zichtbaar wordt gemaakt en actuele onderwerpen worden besproken op het snijvlak van Zwarte geschiedenis, cultuur, kunst en activisme. Met bijzondere sprekers en aan de hand van unieke archiefstukken gaan The Black Archives (Bijlmer) in gesprek over thema’s die vaak onderbelicht blijven, zoals de strijd voor eerherstel van Anton de Kom, Winti, en Zwarte Piet is Racisme.
Deze podcast-serie laat mensen op een toegankelijke manier kennis maken met de urgentie en het belang van het Zwart Manifest en om iets te ondernemen tegen anti-zwart racisme. Tijdens de podcastserie voeren Zwarte deskundigen, experts en actieve mensen uit de zwarte gemeenschap gesprekken aan de hand van thema's uit het Zwart Manifest, zoals de doorwerking van het slavernijverleden.
Een serie waarin dichter Babs Gons het land doortrekt om locaties op te sporen die direct verbonden zijn met het Nederlandse slavernijverleden in het westen en oosten.
Over antiracisme-pionier Philomena Essed, die veertig jaar geleden een boek over alledaags racisme schreef. Ondanks de stof die het boek deed opwaaien, wordt het in de jaren die volgen gezien als hét antiracisme-naslagwerk. De documentaire toont de inzet die Philomena Essed al jaren levert.
Sunny Bergman wil weten waarom veel theoretisch opgeleide witte mensen zich aangevallen voelen wanneer het over racisme en witte privileges gaat. Spelen gevoelens van morele en culturele verhevenheid een rol? Op welke manier kleurt wit zijn het denken? Op zoek naar antwoorden ontleedt Sunny Bergman in Wit is ook een kleur de moraal van de ‘weldenkende’ elite.
Ooit gehoord van Joseph Bologne, de ‘Zwarte Mozart’? Of van Mary Seacole, de ‘andere Nightingale’? En wie kent de vooruitstrevende beeldhouwer Edmonia Lewis of de joods-Surinaamse kunstschilder Josef Nassy die verbluffende werken maakte tijdens zijn gevangenschap in nazi-Duitsland? De serie is bedacht en wordt gepresenteerd door Orville Breeveld, die hiermee belangrijke historische personen aan de vergetelheid wil ontrukken.
De documentaire Nieuw licht: Het Rijksmuseum en de slavernij laat van heel dichtbij zien hoe pijnlijk en wrang, maar tegelijkertijd helend en bevrijdend het samenstellen van de slavernijtentoonstelling van het Rijksmuseum is geweest. Zeker dankzij de inbreng van mensen met roots in zowel Suriname en het Caribisch gebied als Nederlands-Indië. Een documentaire over de wording van de slavernijtentoonstelling in het Rijksmuseum en de Nederlandse omgang met het slavernijverleden.
Zorgt Black Lives Matter voor echte verandering of is er meer nodig? Clarice Gargard verdiept zich in Nederland, Suriname en Curaçao in het heden, verleden én de toekomst van Zwart verzet.
We zijn allemaal een product van onze omgeving. De kunst van Kirchner en Nolde laat zien hoe zij geïnspireerd werden door het ‘andere’ dat zij in Duitsland en Papua-Nieuw-Guinea aantroffen als gevolg van het kolonialisme en de mogelijke invloed die blackfacing op hun werk heeft gehad. Omgekeerd heeft hun werk ook bijgedragen aan het (stereotype) beeld van mensen van kleur dat toen heerste. Jerry Afriyie schetst dat beeld aan de hand van historische bronnen en toont hoe dit nog altijd doorwerkt.
Documentaire waarin de in Suriname geboren, in Nederland wonende Clarence Breeveld graag de plekken wil bezoeken waar zijn voorouders als slaven werden verhandeld. Samen met regisseur Frank Zichem reist hij af naar Ghana en onderzoekt hij hoe en waar de slavenhandel plaatsvond. Bij Fort Elmina ontmoeten ze de Ghanees Stephen Korsah, die veel over de slavernijgeschiedenis in eigen land en in Europa weet, maar niet over eindpunt Suriname. De roadmovie krijgt een vervolg als Korsah meereist naar Suriname. In de binnenlanden wordt hij begroet in het Kromanti, de taal uit zijn eigen geboortestreek.
Activiteiten
rondom en op 1 juli
De activiteiten die rondom en op 1 juli georganiseerd worden, vormen een mooie gelegenheid om hier als organisatie aan deel te nemen. Organiseer bijvoorbeeld een bezoek aan een lokale of nationale herdenking en viering van de afschaffing van de Nederlandse slavernij, een Keti Koti Tafel, of eet (gratis) Heri Heri op diverse locaties in het land. En mocht het niet mogelijk zijn om eropuit te gaan, bestaan er ook verschillende mogelijkheden om zelf iets te organiseren op 1 juli.
Organiseer een bezoek aan een lokale of nationale herdenking en viering van de afschaffing van de Nederlandse slavernij
Organiseer zelf een activiteit op 1 juli
Maak gebruik van de Keti Koti Tafel
Eet (gratis) Heri Heri op diverse locaties in het land
EXTRA TIPS van andere werkgevers voor de aanloop naar 1 juli
Testimonials
FAQs
Bij nieuwe ontwikkelingen komen vragen naar boven. We hebben samen met deelnemende werkgevers voor uw organisatie de meest voorkomende vragen uitgelicht en deze alvast beantwoordt. Mocht u hierna nog meer vragen hebben, aarzelt u dan niet om contact op te nemen met ons via info@nederlandwordtbeter.nl
Onze medewerkers bepalen wanneer ze vrij zijn, het is een vrije keuze. Waarom alle medewerkers vrij geven?
Op 1 juli herdenken we een gedeeld verleden dat alle Nederlanders aangaat. Het is geen moment dat slechts een deel van de samenleving aangaat (zoals sommige feestdagen). Nederland zou niet het land zijn zoals we vandaag de dag kennen zonder het koloniaal en slavernijverleden. Nederland bouwt voort op waar onze voorouders zijn gebleven en Nederland profiteert van het verleden. We hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid om dat verleden onder ogen te zien, te herdenken en het een plek te geven. Dit zodat we naar de gezamenlijke toekomst kunnen kijken en hier een invulling aan kunnen geven die past bij de pluriforme en democratische samenleving die we nastreven. De Nationale Herdenking zou niet optioneel moeten zijn of afhangen van wie de schoen past. Door een vrije dag in te stellen bevorder je de gezamenlijkheid in plaats van verdeeldheid. Het is niet voldoende om medewerkers de keus te geven om vrij te nemen als dit uitkomt. Verder kunnen werkgevers kijken naar een verdere gezamenlijke invulling die leerzaam is en past bij het bedrijf/de organisatie.
Waarom geven bedrijven/organisaties werknemers vrij op 1 juli? (selectie van antwoorden van deelnemende bedrijven/organisaties)
- 1 juli, de herdenking en viering van de afschaffing van de Nederlandse slavernij, is een nationale aangelegenheid om in gezamenlijkheid te herdenken en vieren.
- Omdat het belangrijk is om de bewustwording rondom ons gedeelde slavernij en koloniale verleden te vergroten bij werknemers en collega’s en aandacht te besteden aan dit essentiele onderdeel van Nederlandse geschiedenis.
- Het stilstaan bij 1 juli zorgt hopelijk voor een breder gesprek over ons verleden en ook de doorwerking ervan in het heden. Zodat we kunnen reflecteren op de systemen en onrechtvaardigheid die we ook in het heden en in de toekomst actief moeten bestrijden.
- Het is niet alleen belangrijk om stil te staan bij het slavernijverleden van Nederland, maar het geeft ook de kans om na te denken en te praten over thema's die nu spelen, zoals ongelijkheid en racisme.
- Diversiteit en inclusie zijn belangrijke onderwerpen voor ons, die in de dagelijkse praktijk niet altijd voldoende naar de voorgrond komen. Het vrijgeven op 1 juli zorgt er in ieder geval voor dat op een moment in het jaar, en in de aanloop daarnaartoe, het onderwerp weer helder voor het voetlicht komt.
- We willen naar buiten toe duidelijk maken dat 1 juli als symbool ontzettend belangrijk is om met zijn allen te leren van ons gedeelde verleden. Daarnaast willen we een voorbeeld voor anderen zijn, door te laten zien dat het voor ons een belangrijke manier is om respect te vertonen voor het verleden en de voorouders die zo hard gevochten hebben voor onze basisrechten.
- 1 juli vieren wij al vanaf de start van ons bedrijf in 2003. Het werd voor ons nu tijd dat dit geen werkdag meer moest zijn, maar een officiële vrije dag. Wij merken nog te veel bij onze klanten en medewerkers dat deze dag niet bekend is en het daardoor alleen iets is van de Surinaamse en Antilliaanse gemeenschap, terwijl het juist ook voor alle Nederlanders is. Nederland moet ook stil staan bij het leed dat ze anderen hebben aangedaan.
- Het stimuleren dat deze belangrijke dag een officiële feestdag/vrije dag wordt waar iedereen in Nederland stilstaat bij ons gezamenlijke verleden, dat van ons allemaal is en ons allemaal aangaat.
Hoe ervaren werkgevers de deelname aan de campagne 1 Juli Vrij? (selectie van antwoorden van deelnemende bedrijven/organisaties)
- Binnen het bedrijf is 1 juli een officiële feest-en herdenkingsdag, en we besteden daar elk jaar met alle collega's aandacht aan. Tegelijkertijd willen we daarbij ook buiten onze organisatie meer organisaties en bedrijven zo ver te krijgen om dit te implementeren.
- Werknemers krijgen sinds 2022 een extra vrije dag op 1 juli. Dat is officieel opgenomen in onze secundaire arbeidsvoorwaarden.
- Heel goed, iedereen heeft al een aantal jaar vrij op 1 juli!
- Dit jaar is de eerste keer dat 1 juli op een doordeweekse dag valt en dus echt een vrije dag is voor onze medewerkers. Wel hebben we er naartoe gewerkt en twee jaar geleden tijdens ons jaarlijkse uitje op 1 juli al inhoudelijk stilgestaan en gesproken over het Nederlandse slavernijverleden en de betekenis ervan.
- Dat gaat goed, maar het blijft lastig om naast de alledaagse beslommeringen hier een scherp oog op te houden. Ook leuk is dat een deel van onze mensen jaarlijks de Heri Heri maaltijd helpt koken in Amsterdam.
- Wij vieren Keti Koti met medewerkers een aantal dagen voor Keti Koti.
- Er ontstaat steeds meer bewustzijn rondom 1 juli, zodat ook bij werkgevers, maar zeker ook in de politiek, de urgentie die wordt gevoeld om er een nationale feestdag van te maken, groter wordt.
Met welke risico's/obstakels kunnen werkgevers rekening houden? (selectie van antwoorden van deelnemende bedrijven/organisaties)
- Ik kan me voorstellen dat je als bedrijf niet in de gelegenheid bent om iedereen vrij te geven, vanwege het soort werkzaamheden. Dan is het nog steeds relevant om die dag wel stil te staan bij 1 juli en de betekenis ervan.
- Wellicht willen medewerkers dan ook andere dagen vrij (of ruilen) maar het is juist van belang om aan te geven dat ons gedeelde slavernijverleden ons allemaal aangaat en niet alleen een bepaalde groep.
- Wellicht wordt het als spannend ervaren om deze keuze uit te dragen in een bepaalde branche, en kan het leiden tot kritiek. Dan kan het opzoeken van andere bedrijven en gezamenlijk de boodschap uitdragen helpen.
- Je kunt weerstand ondervinden van medewerkers of klanten die het nut niet inzien. Het is daarbij belangrijk dat je duidelijk uitlegt waarom het bedrijf/de organisatie deze keuze heeft gemaakt.
- Mogelijk financiële gevolgen: een dag je bedrijf/organisatie dicht kan geld kosten, dat kan een obstakel zijn.
- Velen denken dat een extra vrije dag de productiviteit van het personeel verlaagt, maar ik denk dat die juist toeneemt als het bedrijf/de organisatie oog heeft voor inclusie en de werknemers.
- Het kan even wennen zijn: zorg er dus voor dat iedereen het in zijn agenda noteert (en dat mensen de vrijheid voelen om ook echt een vrije dag op te nemen).
- Geen risico’s, alleen maar voordelen.