Betoog Jerry Afriyie: ‘Wij komen op voor álle kinderen’
Wij staan hier vandaag niet omdat wij Nederland haten. Wij staan hier vandaag, omdat wij de welzijn van alle kinderen belangrijk vinden, ongeacht hun huidskleur of afkomst. Wij staan hier vandaag omdat wij niet kleurenblind zijn, omdat wij een beetje medemenselijkheid de normaalste zaak van de wereld vinden. Vorig jaar heeft de school van mijn kinderen Zwarte Piet afgeschaft. Ik had toen kunnen zeggen “Mijn werk zit erop!”, want mijn kinderen zijn gelukkig. Wanneer men zegt kinderen hebben een leuke, gezellige tijd, heeft men het niet over alle kinderen. En sinds men het niet heeft over alle kinderen rest mij niet anders dan de simpele vraag: Wat doen wij met de andere kinderen? Men doet vaak overkomen alsof wij niet weten hoe het voelt om een kind te zijn. Voor het geval je het niet doorhebt, wij zijn ook kinderen geweest. Wij hebben ook de sinterklaastraditie meegemaakt, toen wij kinderen waren, net als jij. Maar wij zijn nu ouder en delen onze ervaringen met jou. Neem ons serieus als wij zeggen Zwarte Piet is pedagogisch onverantwoord. Want niemand heeft tijd om te klagen als er niets te klagen valt.
Negativiteit
Nederland bekent kleur, als je haar terecht corrigeert. Mensen verdedigen zich door te zeggen dat zij niet racistisch bezig zijn met racistische opmerkingen. We horen heel vaak het zijn de mensen onderaan de ladder, het zijn de tokkies en boze arme witte Nederlanders die zich racistisch uitlaten. Maar wij weten inmiddels beter. Het zijn ook docenten, huisartsen, rechters, politieagenten, wethouders en burgemeesters. De zogenaamde bovenklasse, die houdt racisme in dit land in stand. Als mijn kind naar school gaat maak ik mij geen zorgen over een kekke meneer met kaal geschoren hoofd, ik maak mij zorgen om de schooldirecteur die zegt: Zwarte Piet blijft gitzwart en geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om het te veranderen. Of de schooldirecteur die ouders een ‘zwijgcontract’ laat tekenen waarin staat dat als ze over de kleur van zwarte piet beginnen hun kinderen van school af moeten. Ik maak mij zorgen om politieagenten die niet langer wachten tot 5 december, maar tijdens hun diensten gekleed zijn als Zwarte Pieten. Ik maak mij zorgen om politici die de wetten buigen en uitrekken om Zwarte Pieten zo lang mogelijk in stand te kunnen houden. Politici die in Geleen van demonstranten eisen dat ze een ‘positieve boodschap’ over de sinterklaastraditie op hun protestborden moeten schrijven. Ik maak mij zorgen om burgemeesters die van de toren schreeuwen dat ze neutraal zijn, maar ieder jaar niet alleen zwarte pieten ontvangen maar ook geld en middelen beschikbaar stellen voor racistische optochten. Aan alle politici, burgemeesters en politieagenten wil ik het volgende zeggen: Kappen met de schijnheiligheid. Je bent niet neutraal, je bent een onderdeel van het probleem!
Ahmed Aboutaleb
Deze manifestatie is in een dag opgezet als antwoord op het feit dat Burgemeester Aboutaleb onze demonstratievrijheid voor de tweede keer in korte tijd wederom illegaal beperkt. Onze voornemens waren om de mensen die willens en wetens onze kinderen willen kwetsen te confronteren met hun daden. Wij wilden gebruik maken van onze vrijheid van meningsuiting, op een vreedzame manier. Echter kregen zij hulp van Aboutaleb. Een burgemeester die de Nederlandse wet naar believen interpreteert, die demonstratievrijheid niet erkent, noch respecteert. Juristen kunnen met hun hoofden er niet bij dat dit in Nederland gebeurt. Zijn eigen ambtenaren staan versteld als hij voor de tweede keer binnen een week onze rechten schendt, zonder politieke consequenties, terwijl politiek Den Haag wegkijkt. Twee weken geleden zag ik een burgemeester die het koud liet of Nederlandse burgers in hun recht waren om te protesteren of niet. Vandaag zie ik nog steeds een burgemeester wie het koud laat of mijn kinderen geconfronteerd worden met racisme of niet. Over twintig jaar zullen zijn kleinkinderen profiteren van de wilskracht en doorzettingsvermogen van ons allen hier en ons meer dankbaar zijn dan zij hem ooit dankbaar zullen zijn. Want wij staan hier vandaag ook voor hun toekomst en hun recht op protest. Burgemeester Aboutaleb, wij staan vandaag ook hier voor uw kinderen en kleinkinderen. Wij staan hier, zodat u en uw gezin niet geconfronteerd wordt met racisme in de toekomst. Een ‘dank u wel’ hadden wij verwacht, geen politie knuppels en machtsmisbruik.
Positiviteit
Beste strijders, hier en elders, ik ben trots op ons. Met alle negativiteit in de media en om ons heen kan ik mij voorstellen dat je denkt dit schiet niet op. Zeker als je de dubieuze peilingen en artikelen van onder andere de Telegraaf en het AD leest en social media volgt. Je denkt Hup Hup met die verandering. Ik snap jouw ongeduldigheid en frustratie heel goed. Toch wil ik je vragen om nog heel even vol te houden. Laten wij niet blind staren op de vloedgolf aan vuil, gif en racistische uitingen en de dreigementen die wij dagelijks over ons heen krijgen. Elke dag bereikt mij het goede nieuws dat wij op de goede weg zijn. Ik denk hierbij aan de tramconducteur die zijn zij-raampje open doet en mij groet met een onbeschrijfbare grijns en zegt: “ik ben super trots op jullie”. Of de slager die zegt: “Jongen, zet je portemonnee weg, dit is mijn donatie aan alle moedige mensen.” Of de velen scholen die dit jaar de knoop hebben doorgehakt en nooit meer terug zullen kijken, of de winkeliers die hun winkels niet langer versieren met aanstootgevend karikaturen, of de leerlingen die na mijn gastles naar mij toe komen en zeggen: “dank dat u mij de ogen hebt geopend. Ik was ook voor zwarte piet, maar nu ben ik voor verandering.” De strijd is weliswaar nog niet gewonnen, maar wij kunnen met gepaste trots zeggen: Zwarte Piet staat met één voet in het museum.
Koester elkaar
Ik wil mijn betoog eindigen met de volgende woorden aan alle mensen die onverschrokken racisme in Nederland te lijf gaan: koester elkaar. Ongeacht kleur, afkomst, gender, religie en seksuele geaardheid: koester elkaar. Wij komen niet uit dezelfde buik, hetzelfde gezin of uit dezelfde familie. Wij hebben elkaar gevonden in onze strijd voor een racisme-vrij Nederland. Wij zullen het niet altijd eens zijn met elkaar en we zullen elkaar soms verkeerd aankijken. Maar laat geen wrok tussen ons komen. Laten wij onze energie sparen voor de eindeloze strijd voor een inclusieve traditie en zo een inclusieve samenleving. En wat men ook van ons vindt. Men is blij als hun kind gelukkig is. Wij zijn pas blij als álle kinderen gelukkig zijn!
Men noemt u beroeps-militanten. Nou beste ‘beroeps-militanten’, jullie zijn de beste familie ooit. Mijn dank is groot!
Het bovenstaande betoog werd gehouden door Jerry Afriyie tijdens de ‘Manifestatie voor vrijheid van meningsuiting & een inclusief Sinterklaasfeest!‘ op 27 november 2016 bij Rotterdam Ahoy.
Foto: Nederland Wordt Beter