Waarom blijft mijn kind onbeschermd?
Betoog Jerry Afriyie tijdens Commissievergadering Rotterdam – 9 maart 2017
Vandaag heeft Jerry Afriyie onderstaand betoog gehouden tijdens de commissievergadering in het stadhuis van Rotterdam. In de raadscommissie Veiligheid, Organisatie en Financiën (VOF) werd het politieoptreden en de rol van de burgemeester rondom de bijna 200 arrestaties tijdens de Sinterklaasintocht van 2016 besproken. De vergadering werd bijgewoond door vertegenwoordigers van verschillende politieke partijen en Ahmed Aboutaleb, de burgemeester van Rotterdam.
Wie beschermt het zwarte kind?
Als ouder wil je het beste voor je kind. Niemand hier is zo harteloos dat hij of zij zou wegkijken als zijn of haar kind gediscrimineerd wordt. En niemand hier zou genoegen nemen met: ‘Het is traditie!’ Waarom wordt er van ons dan wel verwacht dat wij wegkijken? Is dat omdat u denkt dat wij minder van onze kinderen houden, of minder begaan zijn met het welzijn van onze kinderen? Burgemeester Aboutaleb beweert dat hij de kinderen wil beschermen. Ik vraag mij af, over welke kinderen heeft hij het? Want mijn kinderen worden niet beschermd wanneer de burgemeester, met uw medewerking, ieder jaar de racistische karikatuur zwarte piet ontvangt, wetende wat het doet met uw zwarte medemens. Mijn vraag aan u is dan ook: waarom wordt het ene kind beschermd en het andere niet? Waarom is het welzijn en de veiligheid van zwarte kinderen niet even belangrijk als het welzijn en de veiligheid van witte kinderen?
Medemenselijkheid
Het Sinterklaasfeest is een traditie die we koesteren. Velen willen dat het blijft zoals het is, hun argument is dat het traditie is. Wat men gemakshalve vergeet is dat wij nooit zwarte piet hadden gekend, als onze voorouders zich op traditie hadden beroepen toen Jan Schenkman, een schoolmeester, zwarte piet wilde invoeren en zo de traditie wilde aanpassen aan de tijd waarin ik uw eigendom zou zijn geweest. Tradities kunnen fantastisch zijn. Maar er is geen enkele traditie die in de loop der jaren hetzelfde is gebleven. Tradities gaan met de tijd mee en als het afschaffen van zwarte piet de staatskas zou spekken zou discussie overbodig zijn. Het is tijd voor medemenselijkheid.
Men wil uit alle macht vasthouden aan zwarte piet. Dat zwarte piet gedateerd is en een grote groep mensen, niet alleen in Nederland, maar ook buiten onze grenzen, discrimineert, deert niet. Men houdt vast aan zwarte piet, niet omdat het een traditie is. Men houdt vast aan zwarte piet omdat het hun macht geeft. Het laat zien wie hier de regels bepaalt, het laat zien wie de baas is en van wie dit land is. En wij weten allemaal van wie dit land is. Het is niet van de zwarte mensen, die al ruim 400 jaar onderdeel uitmaken van Nederland en zijn geschiedenis, en die ook een aandeel in dit land hebben. Nee, wij hebben het over de boze witte burger. Die met alles weg kan komen. Want dit is zijn land. En als hij boos wordt, als hij emotioneel reageert in plaats van rationeel, als hij om zich heen slaat, vreedzame burgers bedreigt, als hij zich ieder jaar racistisch uitdost om zijn witte superioriteit te vieren, hebben wij altijd een smoes voor hem klaar staan. Dan zeggen wij niet ‘Doe normaal of ga weg’ Dan zijn wij begripvol.
Maar wanneer zwarte jongens en meisjes zich boos maken of mensen aanspreken op hun racistische gedrag, dan is alles geoorloofd.
12 november 2016
En dat brengt ons hier samen. Op zaterdag 12 november maakte ik samen met mijn mededemonstranten een tussenstop in uw stad. Een tussenstop, omdat wij op weg waren naar Maassluis, waar de nationale intocht plaats zou vinden. Mijn advocaat en een verslaggever van de NOS waren in Maassluis op ons aan het wachten. Er waren ook buitenlandse journalisten die ons wilden interviewen. Alle inzittenden hebben de avond ervoor een mail ontvangen met de laatste instructies. In die mail staat duidelijk: eindhalte Maassluis. We kwamen niet naar Rotterdam om te protesteren, wij werden in Rotterdam tegengehouden en gearresteerd.
Beroepsmilitanten
De burgemeester heeft meteen na de arrestaties in verschillende media ernstige beschuldigingen geuit naar ons, de vreedzame burgers die hij met geweld liet oppakken en afvoeren. Die beschuldigingen mogen niet zonder weerwoord een eigen leven gaan leiden. We waren met jong en oud, vaders en moeders, studenten, politici, ambtenaren, academici, kunstenaars, zwart, wit en alles wat er tussenin zit. Geen beroepsmilitanten zoals sommige van u beweren, maar mensen van verschillende culturen, geaardheden en geloofsovertuigingen die samen kwamen voor een inclusief Nederland. Ook voor de kinderen en kleinkinderen van burgemeester Aboutaleb.
Onderzoek
Hoewel wij vreedzaam waren, werden wij begroet met politieagressie, knuppels, intimidatie, bedreigingen, misinformatie en uiteindelijk de onrechtmatige arrestatie van bijna 200 mensen. Er is die dag heel veel mis gegaan. En wij willen antwoorden. Wij willen weten waarom zoveel Rotterdammers en landgenoten opgejaagd werden en in een hoek werden gedreven als wilde dieren? Wij willen weten waarom politieagenten ons vanaf Amsterdam volgden naar Rotterdam. Amnesty International heeft haar zorgen geuit in een brief aan de burgemeester. Niet alleen wij, maar ook juristen delen de zorgen van Amnesty. Wij hebben de ombudsman en de gemeente gevraagd om een onderzoek in te stellen naar wat heeft geleid tot de gewelddadige verstoring van onze rechten.
Wij kunnen een onafhankelijk onderzoek niet aan de politie en de burgemeester overlaten. De burgemeester is een partij in deze gebeurtenissen en heeft een kant gekozen. Wij maken ons ernstige zorgen over de grove schendingen van onze mensenrechten en wij vragen u als onze burgervertegenwoordigers om niet weg te kijken. Ik heb niet de tijd om de uiteenlopende gevolgen voor of de persoonlijke situaties van de betrokkenen hier uit te leggen. Maar ik ben er zeker van dat, als er een onafhankelijk onderzoek komt, deze verhalen gehoord zullen worden, net als de kritiek van experts en juristen op het optreden van de burgemeester en het noodbevel. Als de burgemeester niets te verbergen heeft, zien wij graag zijn onvoorwaardelijke medewerking aan een onafhankelijk onderzoek van de nationale ombudsman naar de gebeurtenissen op 12 november 2016 tegemoet. Ik weet dat ik niets te verbergen heb en ik kan hard maken dat ik naar Maassluis ging en niet van plan was om in Rotterdam te demonstreren of daar heb gedemonstreerd. Maar als anderen wel in Rotterdam gingen demonstreren nadat ze in Rotterdam werden opgehouden door politieagenten, kan de burgemeester het dan hard maken dat een noodbevel nodig en gerechtvaardigd was? Wij willen antwoorden. Hopelijk u ook!
Dank u wel voor uw aandacht.
foto: Gemeente Rotterdam.