Op 1 april 2016 is het boek White Innocence van Gloria Wekker gepubliceerd. In dit gezaghebbend academisch werk gaat Wekker in op de specifieke manifestatie van racisme in Nederland.
Waar in de VS al geruime tijd aandacht is voor racisme in de academische wereld, is dit in Nederland nauwelijks het geval. Wekker geeft aan dat het argument “racisme werkt heel anders in de VS dan in Nederland” vaak wordt gebruikt als een manier om het niet over racisme in Nederland te hebben. Dit ten onrechte, een dergelijk argument zou namelijk juist een opening moeten zijn om de specificiteit van racisme in Nederland te analyseren.
Wekker beargumenteert dat het algemene Nederlandse zelfbeeld als “klein en tolerant” een essentiële rol speelt in hoe racisme in Nederland tot uiting komt en hoe er met koloniale verleden wordt omgegaan, namelijk, bijna niet. Het nationale narratief dat heerst in Nederland als zijnde een tolerant land is zelfs zo overheersend, stelt Wekker, dat de vaststelling dat er racisme is al mensen tegen de borst stuit.
Daarnaast staat het idee van Nederland als ‘onschuldig slachtoffer van de Nazi-bezetting’ centraal in het Nederlandse zelfbeeld. Dit zelfbeeld verhult wat voor geweld Nederland zelf heeft gepleegd in de koloniën, bijvoorbeeld tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). In het verlengde daarvan schrijft Wekker dat het feit dat Nederland een groot imperium is geweest geen onderdeel is van de algemene kennis van veel Nederlanders. Deze narratieven over Nederland maken dat witte Nederlanders gemakkelijk een beroep op zichzelf doen als onschuldig en daarmee systematisch racisme in Nederland ontkennen.
In 2017 kwam er ook een, herziene, Nederlandstalige versie van het boek uit: Witte Onschuld: Paradoxen van kolonialisme en ras.
Bronnen:
Wekker, Gloria. 2016. White Innocence: Paradoxes of Colonialism and Race. Durham and London: Duke University Press.